Η Γάτα«Αλλάζοντας από φόβο»: Τι έγραφε ο Ζακ Αταλί για την “πανδημία” της γρίπης τον Μάιο του 2009
Η ιστορία μας διδάσκει ότι η ανθρωπότητα εξελίσσεται σημαντικά μόνο όταν φοβάται πραγματικά: στη συνέχεια δημιουργεί πρώτα αμυντικούς μηχανισμούς. μερικές φορές ανυπόφορους (αποδιοπομπαίος τράγος και ολοκληρωτισμός), μερικές φορές μάταιους (απόσπαση της προσοχής), μερικές φορές αποτελεσματικούς (θεραπευτικούς, αναιρώντας, εάν είναι απαραίτητο, όλες τις προηγούμενες ηθικές αρχές). Στη συνέχεια, μόλις τελειώσει η κρίση, μετατρέπει αυτούς τους μηχανισμούς για να τους καταστήσει συμβατούς με την ατομική ελευθερία και να τους συμπεριλάβει σε μια δημοκρατική πολιτική για την υγεία.
Η αρχή της πανδημίας θα μπορούσε να προκαλέσει έναν από αυτούς τους δομικούς φόβους. Εάν δεν είναι πιο σοβαρό από τους δύο προηγούμενους φόβους των τελευταίων δεκαπέντε ετών που συνδέονται με τον κίνδυνο πανδημίας (η κρίση των τρελών αγελάδων στη Μεγάλη Βρετανία και αυτή της γρίπης των πτηνών στην Κίνα), θα έχει πρώτα σημαντικές οικονομικές συνέπειες (πτώση στην εναέρια δραστηριότητα μεταφοράς, μείωση του τουρισμού και των τιμών του πετρελαίου) · θα κοστίσει περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια ανά μολυσμένο άτομο και θα μειώσει τα χρηματιστήρια κατά περίπου 15%.
Ο αντίκτυπός της θα είναι πολύ σύντομος (κατά τη διάρκεια του επεισοδίου της γρίπης των πτηνών, ο ρυθμός ανάπτυξης της Κίνας δεν μειώθηκε μέχρι το δεύτερο τρίμηνο του 2003, για να εκραγεί προς τα πάνω στο τρίτο). Θα έχει επίσης συνέπειες όσον αφορά την οργάνωση (ακόμη το 2003, ελήφθησαν πολύ αυστηρά αστυνομικά μέτρα σε ολόκληρη την Ασία · ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει θέσει διαδικασίες συναγερμού σε πλανητική κλίμακα · και ορισμένες χώρες, ιδίως η Γαλλία και η Ιαπωνία, έχουν δημιουργήσει σημαντικά αποθέματα σε φάρμακα και μάσκες.
Εάν η επιδημία είναι λίγο πιο σοβαρή, κάτι που είναι δυνατό, δεδομένου ότι μεταδίδεται από τον άνθρωπο, θα έχει πραγματικά παγκόσμιες συνέπειες: οικονομικές (μοντέλα υποδηλώνουν ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, δηλ. πτώση 5% στο παγκόσμιο ΑΕΠ) και πολιτικές (λόγω του κινδύνου μετάδοσης, οι χώρες του Βορρά θα έχουν συμφέρον να διασφαλίσουν ότι αυτές του Νότου δεν θα αρρωσταίνουν και θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι φτωχότερες έχουν πρόσβαση σε φάρμακα που αποθηκεύονται τώρα μόνο για τους πλουσιότερους). Μια μεγάλη πανδημία στη συνέχεια θα αυξήσει την ευαισθητοποίηση, καλύτερα από οποιονδήποτε ανθρωπιστικό ή οικολογικό λόγο, για την ανάγκη αλτρουισμού, τουλάχιστον με το ίδιο ενδιαφέρον.
Και, ακόμα κι αν, όπως μπορούμε προφανώς να ελπίζουμε, αυτή η κρίση δεν είναι πολύ σοβαρή, δεν πρέπει να ξεχνάμε, όσον αφορά την οικονομική κρίση, να παίρνουμε τα μαθήματα, έτσι ώστε πριν από το επόμενο – αναπόφευκτο – έχουν τεθεί σε εφαρμογή μηχανισμοί πρόληψης και ελέγχου, καθώς και υλικοτεχνικές διαδικασίες για τη δίκαιη διανομή φαρμάκων και εμβολίων. Για αυτό, θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια παγκόσμια αστυνομική δύναμη, μια παγκόσμια αποθήκευση και επομένως μια παγκόσμια φορολογία. Στη συνέχεια, θα έρθουμε, πολύ πιο γρήγορα από τον μοναδικό οικονομικό λόγο που θα επέτρεπε να θέσουμε τις βάσεις για μια πραγματική παγκόσμια διακυβέρνηση. Μέσω του νοσοκομείου ξεκίνησε η ίδρυση ενός πραγματικού κράτους στη Γαλλία τον δέκατο έβδομο αιώνα.
Εν αναμονή, θα μπορούσαμε τουλάχιστον να ελπίζουμε για την εφαρμογή μιας πραγματικής ευρωπαϊκής πολιτικής επί του θέματος. Αλλά εδώ και πάλι, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, οι Βρυξέλλες είναι σιωπηλές.
j@attali.com δημοσιεύτηκε στο lexpress.fr
Ποιος είναι ο Ζακ Αταλί και τι άλλα έχει “προφητέψει”
Ο Γαλλο-Εβραίος ιστορικός, οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος του Φρανσουά Μιτεράν Ζακ Αταλί είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων.
Στο βιβλίο του “A Brief History of The Future” («Μία Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος»), ενός βιβλίου που ο Henry Kissinger είχε χαρακτηρίσει «λαμπρό και προκλητικό … και δύσκολο να το απορρίψεις», αναφέρει: «Τα ναρκωτικά θα πρέπει να νομιμοποιηθούν για να γίνουμε μουδιασμένοι μέσα στην αυξανόμενη παράνοια γύρω μας».
«Το αλκοόλ, η κάνναβη, το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη, η κοκαΐνη, τα συνθετικά προϊόντα (αμφεταμίνες, μεταμφεταμίνες, έκσταση), χημικά, βιολογικά, ή ηλεκτρονικά ναρκωτικά που διανέμονται από “αυτο – επισκευαστές”, θα γίνουν καταναλωτικά προϊόντα σε έναν κόσμο χωρίς το νόμο της αστυνομίας, της οποίας τα κύρια θύματα θα είναι οι infranomads». (Infranomads = υπο-νομάδες = οι φτωχοί του κόσμου).
Στο Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Κογκρέσο το 2ο14 δήλωσε ότι ο εβραϊκός πληθυσμός παγκοσμίως θα πρέπει να ανέλθει στα 200 εκατομμύρια. Ο ίδιος δεν είναι παρά ένας τεχνοκράτης υψηλού επιπέδου που εργάζεται για την ολοκλήρωση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Έχει δηλώσει μάλιστα, ότι η Ιερουσαλήμ θα μπορούσε να γίνει η πρωτεύουσα της Νέας Παγκόσμιας Τάξης:
Το 1991 ίδρυσε στο Λονδίνο την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (European Bank for Reconstruction and Development) της οποίας υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος από το 1991 έως το 1993. Είναι επίσης η αιτία της μεταρρύθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γνωστή ως LMD, που σχεδιάστηκε για να φέρει όλες τις ευρωπαϊκές βαθμίδες εκπαίδευσης στην ίδια γραμμή.
Ο Αταλί είναι επίσης ο ιδρυτής και πρόεδρος της PlaNet Finance, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης διεθνούς αλληλεγγύης, με ειδίκευση στην ανάπτυξη της μικροχρηματοδότησης και πρόεδρος της Α&Α, διεθνούς συμβουλευτικής εταιρείας στρατηγικής. Χρονικογράφος στην εφημερίδα L’Express, συγγραφέας πενήντα βιβλίων, έχοντας πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο (στην Ελλάδα στις εκδόσεις Λιβάνη). Στα βιβλία περιλαμβάνεται η βιογραφία του Γερμανο-Εβραίου τραπεζίτη Siegmund Warburg (1902 – 1982).
«Στο «Μια Σύντομη Ιστορία του Μέλλοντος» ο Αταλί προβλέπει ότι αυτός ο αιώνας θα ξεδιπλωθεί μέσα από τρεις διαφορετικές φράσεις.
1 .Υπερ- αυτοκρατορία (Super-empire): Μια εποχή της ιδιωτικοποίησης, όπου θα κυβερνούν οι εταιρείες. Γράφει: «το κεφάλαιο θα απαλλαγεί επιτέλους από κάθε τι που το απειλεί -συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κρατών, τα οποία σταδιακά θα διαλυθούν». Ο νόμος των “αγορών” θα αποτελέσει το μόνο αναγνωρισμένο παγκόσμιο δίκαιο. Ένα σύστημα εξουσίας του οποίου οι «δομές παραμένουν ασαφείς, αλλά ο στόχος του είναι παγκόσμιος».
2. Υπερ-συγκρούση (Hyperconflict): Η υπερ-αυτοκρατορία θα συρρικνωθεί και θα υπάρξει μια περίοδος παγκόσμιου χάους. Ξεκινώντας περίπου από το 2030, ο Attali προβλέπει «καταστρεπτικούς πολέμους, όπου έθνη, θρησκευτικές ομάδες, τρομοκρατικές οντοτήτες και πειρατές της ελεύθερης αγοράς θα στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου».
3. Υπερ-δημοκρατία (Hyperdemocracy) (έτος 2060): Έχοντας εξαντληθεί από τους πολέμους και τις κοινωνικές αναταραχές «η παγκόσμια κοινότητα θα υποδεχτεί με “ανοιχτές αγκάλες” τη δημιουργία μιας δημοκρατικής παγκόσμιας κυβέρνησης». Θα είναι ένα κολεκτιβιστικό σύστημα, όπου ο καθένας θα εργάζεται για το «κοινό καλό».
Οι “προβλέψεις του” είναι πανομοιότυπες με τα ‘εργαλεία’ για τη διάλυση των δυτικών κοινωνιών ακριβώς όπως εμφανίζονται στα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών:
- Σεξουαλική απελευθέρωση πάσης μορφής, κατάργηση της οικογένειας, διασκέδαση μέχρι αποβλάκωσης, μια κουλτούρα διαμορφωμένη και χειραγωγούμενη από τα media θα δημιουργήσει έναν εγωκεντρικό πληθυσμό που «θα εμπιστεύεται μόνο τον εαυτό του», cyber sex «ο κόσμος δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια αντιπαράθεση μοναχικοτήτων και η αγάπη μια αντιπαράθεση αυνανισμών» για μείωση κι έλεγχο αναπαραγωγής: στο μέλλον, η κοινωνία «θα προχωρήσει τόσο πολύ ώστε θα διαχωρίσει την αναπαραγωγή και τη σεξουαλικότητα. Η σεξουαλικότητα θα είναι το βασίλειο της ευχαρίστησης και η αναπαραγωγή των μηχανών».
- Συνεχής παρακολούθηση των πολιτών μέσω της τεχνολογίας: ο Αταλί δίνει την εικόνα μιας κοινωνίας που βρίσκεται υπό συνεχή παρακολούθηση που φαντάζει την κομμουνιστική Στάζι «ερασιτέχνες»
- Αντικατάσταση ανθρώπων με ρομπότ, τσιπάκια πάσης φύσεως και φυσικά, δεν παραλείπει το μεγάλο όπλο της παγκοσμιοποίησης, τη μετανάστευση:
- Οι μεταναστευτικές ροές θα επεκταθούν και θα κατακλύσουν τα εθνικά κράτη. Όποια χώρα αντιστέκεται θα βουλιάζει οικονομικά: «Ακόμα περισσότερες μάζες θα ρίξουν τις πύλες της Δύσης. Θα αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες κάθε μήνα. Ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί σε εκατομμύρια και μετά σε δεκάδες εκατομμύρια»
- Μετά περνά στις συρράξεις και τις γενοκτονίες με πολλά υπέρ-όπλα, ενώ γύρω στο 2030, ο Αταλί βλέπει να ξεκινάει μια υπερ-σύγκρουση, σε μια περίοδο τρομακτικής βίας και αναταραχών, εκ των οποίων θα προκύψει μια υπερ-δημοκρατία, μια παγκόσμια κοινοτική κυβέρνηση (‘one-world communitarian government’), περίπου το 2060.
- Φυσικά, όλο αυτό το διάστημα, υπάρχει απόλυτος έλεγχος της τροφής κι επιβολή “συγκεκριμένου” τρόπου διατροφής… Για λαμπρό φινάλε του βιβλίου του, ο Αταλί λέει ότι η hyperdemocracy θα είναι μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα διοικείται από τον ΟΗΕ (το έχει επιβεβαιώσει και ο Μπρεζίνσκι αυτό) η οποία θα αναπτύξει την ιδέα ενός «κοινό καλού» προς ανθρώπους και περιβάλλον -βλέπε Ατζέντα 21-, με τη σταδιακή απαξίωση και υποτίμηση του ανθρώπου: «Τέλος, στην τελική φάση της εξέλιξης, θα μπορούμε να παρακολουθήσουμε μια υπερ-νοημοσύνη (hyperintelligence) διαβίωσης, της οποίας η ανθρωπότητα δεν θα είναι παρά ένα απειροελάχιστο στοιχείο». «Η μοναδική ιστορία του Homo sapiens sapiens θα έχει έρθει στην ολοκλήρωση».
- Ο Αταλί τέλος, πιστεύει ότι η όλη αντίσταση στην επερχόμενη παγκόσμια τάξη είναι μάταιη, καθώς δεν θα υπάρχει κάποιο άλλο προτεινόμενο σύστημα – κάτι που ήδη έχει αρχίσει να διαφαίνεται. «Οι περισσότεροι δεν θα έχουν να προτείνουν κανένα υποκατάστατο σύστημα… εκτός από ελάχιστους που θα προτείνουν την επιστροφή στη θεοκρατία», με ό,τι συνεπάγεται γι’ αυτόν η λέξη “θεοκρατία”…
«Μην κοροϊδεύετε, το Game of Τhrones είναι ο κόσμος που έρχεται»
Το 2014 επίσης είχε κάνει αυτή τη δήλωση, αναφερόμενος σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές, ξεχωρίζοντας το Game of Thrones:
«Και εμφανίστηκε το Game of Thrones, η πιο μεγάλη σειρά, αυτή που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της, η πιο καταπληκτική για όσα λέει για την εποχή μας. Μια παραγωγή του αμερικανικού καναλιού HBO, εμπνευσμένη από τα μυθιστορήματα του R.R. Martin, η οποία παίχτηκε ήδη σε τρεις σεζόν και η τέταρτη παίζεται τώρα, σε ένα κλίμα παγκόσμιας υστερίας που δεν έχει ξαναϋπάρξει.
Η σειρά αφηγείται τις πολιτικές διαμάχες ενός φανταστικού Μεσαίωνα, στις φανταστικές ηπείρους των Westeros (Δύση) και Essos (Ανατολή). Παρακολουθούμε αρχικά, στο τέλος μιας περιόδου ξηρασίας επί μια δεκαετία, τη μάχη πολλών οικογενειών για την απόκτηση του Σιδερένιου θρόνου στα Επτά Βασίλεια. Στη συνέχεια, με την επιστροφή του ψυχρού καιρού, απειλητικά τέρατα έρχονται από τον Βορρά, ενώ η τελευταία κληρονόμος μιας ξεπεσμένης δυναστείας προσπαθεί να ανακτήσει την εξουσία.
Τρία είναι τα στοιχεία που κάνουν αυτή τη σειρά ακαταμάχητη: Πρώτον, το πρωτοφανές μπάτζετ που ξόδεψαν οι παραγωγοί, οι οποίοι διαθέτουν παραγωγούς, ειδικά εφέ και ηθοποιούς υψηλού επιπέδου. Στη συνέχεια τα social media πολλαπλασιάζουν την επιρροή της. Ετσι, το 9ο επεισόδιο της τρίτης σαιζόν έκανε τα περισσότερα τουίτς όσο ποτέ στην ιστορία του twitter, ενώ ένα ιστορικό βίντεο στο youtube δείχνει τις αντιδράσεις των θεατών του πλανήτη, ενώ το παρακολουθούν. Οι παραγωγοί της σειράς κατέληξαν μάλιστα στην απόφαση να μη μηνύουν πλέον τις παράνομες αναρτήσεις στο διαδίκτυο από την Netflix, γιατί μεγαλώνουν την επιρροή της.
Τέλος, και χωρίς καμμιά αμφιβολία, η επιτυχία της βρίσκεται στο γεγονός ότι το σενάριο της σειράς δείχνει αυτό που θα ζήσει σύντομα ο πλανήτης μας: ένα είδος νέου Μεσαίωνα, γεμάτου βία, αταξία, φυσικές καταστροφές, πολεμικούς ηγέτες, μάχες εξουσίας με γρήγορες εναλλαγές. Το Game of Thrones περιγράφει τον κόσμο που έρχεται μετά το τέλος της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας, έναν νέο θεαματικό Μεσαίωνα όπου καμία εξουσία δεν είναι σταθερή και όπου όλα επιτρέπονται.
Μπορούμε να αρνηθούμε την παγκοσμιοποίηση, μπορούμε να κλειστούμε στον μικρόκοσμό μας. Ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτό είναι αδύνατο: Ο νέος Μεσαίωνας είναι εδώ. Μας γοητεύει. Είναι γεμάτος ωραίες ιστορίες και υποσχέσεις. Γεμάτος βαρβαρότητα επίσης. Μας περιμένει. Εμείς πρέπει να δούμε πώς θα τον χρησιμοποιήσουμε».
Ο ίδιος είναι τώρα 77 ετών, και σίγουρα δεν θα φτάσει το 2060 για να δει την “υπερδημοκρατία” του εδραιωμένη. Μπορεί όμως να ονειρεύεται τον… εφιάλτη μας!
Τελικά οι εξωγήινοι, μια πανδημία, ή κλιματική αλλαγή – τι απ’ όλα θα μας “ενώσουν” κάτω από μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση; Όλα μαζί και ίσως τίποτα. Γιατί όταν προκαλείς χάος, μην περιμένεις να οργανώσεις εσύ όπως έχεις σκεφτεί τα πράγματα. Παρεμβαίνουν άλλοι νόμοι της Φύσης – η Εντροπία έχει τους δικούς της κανόνες.
