Η ΓάταΖμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι: Λίγοι γνωρίζουν ή θυμούνται τον πολωνο-εβραϊκής καταγωγής αμερικανό διπλωμάτη και πολιτικό επιστήμονα, κι ακόμα λιγότεροι το βιβλίο του Η Μεγάλη Σκακιέρα
Κι αν ο Χένρι Κίσσινγκερ πιστώνεται με σειρά εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι ως πολιτικός επιστήμονας χάραξε μια πολιτική ενδυνάμωσης της αμερικάνικης υπερδύναμης έναντι της τότε ΕΣΣΔ, επικαλούμενος τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τα ίδια ακριβώς που στόχευε να καταργήσει ακόμα και για τους αμερικανούς πολίτες (και όχι μόνο) ελέγχοντας τους Οργουελικά μέσω της τεχνολογίας.
Το συγγραφικό του έργο μεγάλο, αλλά ξεχωρίζουν Η Μεγάλη Σκακιέρα (The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives), και το Μεταξύ Δυο Εποχών: Ο Ρόλος της Αμερικής στην Τεχνοτρονική Περίοδο (Between Two Ages: America’s Role in the Technetronic Era).
Στο άρθρο του το 1904, Ο γεωγραφικός άξονας της ιστορίας (The Geographical Pivot of History), ο βρετανός γεωπολιτικός Χάλφορντ Μακίντερ έθεσε τη Θεωρία Heartland (νησί της καρδιάς) που περιέγραφε την ευρασιατική ήπειρο ως ένα παγκόσμιο νησί.
Αργότερα στο βιβλίο του, το 1919, Δημοκρατικά Ιδανικά και Πραγματικότητα, ανέπτυξε αυτή τη θεωρία και έδωσε τον περίφημο συλλογισμό του:
Όποιος κυβερνά την Ανατολική Ευρώπη διοικεί την Χάρτλαντ, αυτός που κυβερνά την Χάρτλαντ διοικεί το Παγκόσμιο Νησί και αυτός που κυβερνά το Παγκόσμιο Νησί , κυβερνά τον κόσμο. “Συμπτωματικά”, ο Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι, πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών για την κυβέρνηση Κάρτερ, στο βιβλίο του το 1997, Η Μεγάλη Σκακιέρα, παρομοιάζει την ευρασιατική ήπειρο με σκακιέρα. Στο βιβλίο του, ο Μπρζεζίνσκι υπενθυμίζει στους Αμερικανούς διαμορφωτές εξωτερικής πολιτικής τη σημασία των κύριων γεωπολιτικών αξόνων στην ευρασιατική σκακιέρα για τη διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ. Τα έργα του Μακίντερ και του Μπρζεζίνσκι είναι τα κλασικά της θεωρίας της δύναμης της ξηράς σε σύγκριση με τη θεωρία της θαλάσσιας ισχύος του Άλφρεντ Μάχαν.
Και χτες ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφέρθηκε ακριβώς σε αυτές τις γεωπολιτικές θεωρίες.
Οι δυτικές χώρες, πιστεύοντας ότι μια τόσο μεγάλη Ρωσία δεν χρειάζεται, θέλουν να τη διχάσουν και να την υποτάξουν, δήλωσε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο του τηλεοπτικού καναλιού Rossiya-1.
«Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, [οι δυτικοί πολιτικοί] πίστευαν ότι το μόνο που χρειάζονταν ήταν λίγη υπομονή και η Ρωσία θα είχε καταρρεύσει εντελώς», είπε, προσθέτοντας ότι μια τόσο μεγάλη χώρα για τα ευρωπαϊκά πρότυπα – με τη μεγαλύτερη επικράτεια στον κόσμο και έναν αρκετά μεγάλο αριθμό κατοίκων σε σύγκριση με σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες – “γενικά δεν χρειάζεται”.
«Θα ήταν καλύτερα, όπως πρότεινε μια γνωστή πολιτική προσωπικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες -ο πρώην προεδρικός σύμβουλος των ΗΠΑ Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι- να την χωρίσουμε σε πέντε μέρη και να υποτάξουμε αυτά τα μέρη και να χρησιμοποιήσουμε τους πόρους», είπε.
«Θα μπορούσατε να χαρακτηριστείτε αφελής τη δεκαετία του 2000», ρωτήθηκε, για να παραδεχτεί απολύτως αυτοκριτικά την αφέλειά του.
«Ναι, υπήρχε κάποια αφέλεια (…). Είχα την αφελή ιδέα ότι όλος ο κόσμος, και κυρίως ο λεγόμενος «πολιτισμένος» κόσμος, είχε συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί στη Ρωσία, ότι είχε γίνει μια διαφορετική χώρα, ότι δεν υπήρχε πλέον καμία ιδεολογική αντιπαράθεση, πράγμα που σήμαινε ότι δεν υπήρχαν λόγοι για αντιπαράθεση», ανέφερε αρχικά.
Όποιος διαβάσει το βιβλίο Η Μεγάλη Σκακιέρα, δεν θα έχει πλέον την παραμικρή αμφιβολία ποιοι προκάλεσαν τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας το 2014, και τον σημερινό. Ήταν όλα προσχεδιασμένα από τον προηγούμενο αιώνα, σε ένα Plan B σχέδιο του στυλ, αν η νέα Ρωσία δεν καταρρεύσει από μόνη της, θα πρέπει εμείς να βρούμε τρόπο να την καταρρεύσουμε.
Ο κυνισμός του Μπρζεζίνσκι ήταν με το παραπάνω. Όταν σε μια συνέντευξη είχε ερωτηθεί αν μετανιώνει για την υποστήριξη που παρείχε σε φονταμενταλιστές ισλαμιστές που αργότερα θα μετατρέπονταν σε ‘τρομοκράτες’, είχε απαντήσει με περίσσιο κυνισμό: «Τι είναι σημαντικότερο για την παγκόσμια ιστορία; Οι Ταλιμπάν ή η κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας; Ορισμένοι ριζοσπαστικοποιημένοι Μουσουλμάνοι ή η απελευθέρωση της Κεντρικής Ευρώπης και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου;»
